یکی از بیماری های دهان و دندان ، بیماری پریودنتال (periodontal disease) است که در واقع به بیماری هایی گفته می شود که بافت های نگهدارنده دندان را درگیر می کند. در واقع در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و ایجاد پلاک دندانی ، ممکن است بافت های نگهدارنده دندان دچار تحلیل شوند و از بین بروند. این بافت های نگهدارنده که درباره آنها صحبت می کنیم، در درجه اول لثه و بعد الیاف نگهدارنده و نسج استخوانی ای است که دندان ها در آن قرار دارند.
علت ابتلا به بیماری پریودنتال
علت اصلی ابتلا به این بیماری ؛عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و ایجاد پلاک های دندان است. این پلاک ها در واقع تجمع باکتریایی در اطراف و مخصوصا محل اتصال دندان به لثه هستند که در صورت برطرف نشدن هر روزه (عدم مسوارک زدن در هر روز)، می تواند به مرور زمان سخت و سخت تر و به رنگ زرد درآید. اما مشکل فقط سخت شدن آن نیست، بلکه این باکتری ها سمومی را از خود دفع می کنند که می تواند لثه را از بین ببرد و همین مسئله، سرآغازی است برای شروع بیماری پریودنتال لثه که بسیار هم جدی و شایع است.
اما برسیم به علل دیگر این بیماری که می توانند بافت لثه ها را به تدریج دچار آسیب دیدگی و تحلیل کنند و با بیماری پریودنتال در ارتباط هستند که عبارتند از:
استرس
فشردن دندان ها به هم
دیابت
بارداری و بلوغ (به طور کلی تغییرات هورمونی)
بعضی از داروها
تغذیه نامناسب
سیگار و تنباکو
اختلالات ایمنی مانند ایدز
نقص در پر کردن دندان ها
ژنتیک
علایم بیماری پریودنتال
علایم این بیماری بستگی به میزان پیشرفت آن متفاوت است. در واقع این بیماری 2 حالت خفیف و شدید دارد که هر کدام و علایم آنها را در ادامه توضیح خواهیم داد:
ژنژیویت (خفیف)
این مرحله در ابتدای عفونت و اختلال در لثه ها ایجاد می شود که بسیار هم شایع می باشد و ممکن است همین الان، شما هم به آن دچار باشید. در این نوع، بافت لثه در ابتدای آسیب دیدگی خود است و علایمی دارد که عبارتند از :
متورم و ملتهب شدن لثه
تغییر رنگ و قرمز شدن لثه
خونریزی در هنگام مسواک زدن یا خوردن غذای سفت
بوی بد دهان
درمان:
این بیماری در مراحل اولیه به سادگی قابل درمان است و با مراقبت های پزشکی و بهداشتی، خیلی زود برطرف می شود. اما در صورت بی توجهی به آن، می توان بسیار پیشرفته شود و مشکلات جدی ای را ایجاد کند.
پریودنتیت (شدید)
پریودنتیت، نوع شدید بیماری پریودنتال است که در آن، بافت لثه دچار تحلیل جدید می شود و به عقب می رود. به طوری که دیگر انسجامی ندارد و نمی تواند حالت عایق و چسبنده ای به دندان داشته باشد. در انواع شدیدتر، این باقت لثه کاملا در اطراف دندان ها از بین می رود و می توان بخشی از ریشه دندانی را مشاهده کرد که با درد و خونریزی شدید نیز همراه است.
اما قضیه به همین جا ختم نمی شود و ممکن است در اثر پیشرفت جدی آن، استخوان نگهدارنده دندان هم دچار آسیب هایی شود و در این صورتف احتمال لق شدن و از دست دادن دندان بسیار بالاست.
پریودنتیت هم دارای انواع مختلفی است مانند پریودنتیت مزمن که پیشرفت بیماری در آن تدریجی است اما در نوع پریودنتیت تهاجمی، تخریب لثه به سرعت اتفاق می افتد که البته خیلی شایع نیست و گفته می شود بیشتر موروثی است.
درمان:
این بیماری به طور کامل قابل درمان نیست زیرا همان طور که گفته شد، بافت لثه و استخوان از بین می رود(البته نه به طور کامل) و دیگر قابل ترمیم نیست مگر با جراحی های پیچیده. اما می توان با درمان پزشکی مانند جرم گیری مرتب، مسواک زدن و کشیدن نخ دندان روزانه، استفاده از دهانشویه و مصرف آنتی بیوتیک و...، از پیشرفت آن جلوگیری کرد و شرایط را بهبود بخشید.
پیشگیری از بیماری پریودنتال
رعایت بهداشت دهان و دندان و شستن مرتب دندان ها (دو بار در روز)
استفاده از نح دندان و دهانشویه برای تمیز کردن تمام فضاهای دندانی و دهان
مراجعه مرتب به دندانپزشک (گاهی اوقات با وجود تمام رعایت هایی که فرد دارد، ممکن است در اثر بیماری و... به پریودنتال مبتلا شود و جالب است که این بیماری می تواند بدون علایم هم باشد).