پارکینسون یا همان رعشه و لرزش در حالت استراحت بدن است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است، گاهی ممکن است در جوانان نیز مشاهده شود. نوع شیوع آن در تمام دنیا یکسان است و با تغییر منطقه جغرافیایی تغییر چندانی ندارد.
این بیماری، با از بین رفتن سلول های ترشح کننده یک انتقال دهنده عصبی به نام دوپامین در بدن رخ می دهد و با افزایش نسبت استیل کولین (انتقال دهنده ای دیگر در سلولهای مغزی و عصبی) به دوپامین در غدههای قاعده مغز، موجب بروز علائم تومور، سفتی عضلات و کندی حرکات میشود.
علائم بیماری پارکینسون
1. لرزش دست و پا در حالت استراحت.
2. کندی حرکات.
3. سختی و خشک شدن دست و پا و بدن.
4. نداشتن تعادل در حرکات و راه رفتن.
این چهار علامت از بارزترین نشانههای پارکینسون هستند.
در اوایل بیماری، لرزش ملایم است و بیشتر در یک طرف بدن مشاهده میشود ولی با پیشرفت آن، فرد دیگر حتی قادر نیست حرکات تند و لرزشی بدن و دست خود را از نظرها پنهان کند.
با مشاهده شدن تعداد 2 علامت یا بیشتر از علائم پارکینسون، تشخیص بیماری پارکینسون برای فرد در نظر گرفته میشود و درمان آغاز میگردد.
محققان روشی تازه برای تشخیص بیماری پارکینسون ابداع کردهاند که در آن یک مولکول مرتبط با این بیماری در آب نخاع فرد تشخیص داده میشود و خیلی زود به بیماری پی برده خواهد شد که این در درمان بهتر و کارآمد موثر میباشد.