تمایل به زیبایی در همه‌ی افراد وجود دارد و هرکسی متناسب با شرایط و وسایل در دسترس سعی می‌کند تا زیبایی چهره و ظاهر خود را بیشتر نشان دهد.
در سال‌های بسیار دور و زمانی که لوازم آرایشی به شکل امروزی و مدرن وجود نداشت، زنان و دختران از مواد طبیعی بسیار متفاوتی برای افزایش زیبایی خود استفاده می‌کردند. دراین قسمت با برخی از این لوازم آرایشی بیشتر آشنا خواهید شد.
لوازم آرایش رایج در 100 سال گذشته
آب‌لیمو
در سال‌های 1900 میلادی پوست سفید و شفاف نشان‌دهنده‌ی زیبایی و ثروت در میان خانم‌ها بود و افرادی که دارای پوست تیره بودند، تمایل زیادی به سفید نشان دادن پوست خود داشتند.
برای این منظور، آب‌لیمو به عنوان یک لوازم آرایشی که پایه‌ای طبیعی نیز داشت، در میان خانم‌ها بسیار محبوب بود. مواد دیگری نیز مانند سرکه و گلیسیرین، برای روشن کردن پوست و از بین بردن آثار آفتاب‌سوختگی، کاربرد بسیاری داشت.
وازلین
وازلین از زمان‌های بسیار دور کاربردهای آرایشی فراوانی داشته و برای از بین بردن ترک لب، از بین بردن آثار زخم و سوختگی و ...استفاده می‌کردند.
در سال 1917، ترکیبی از وازلین و گرد زغال سنگ به عنوان ریمل برای مژه‌ها و ابرو کاربرد داشت.
حنا
در کشورهای مختلف از جمله شمال آفریقا، غرب و جنوب آسیا و استرالیا از گیاه حنا برای رنگ کردن موها و نقاشی بر روی بدن استفاده می‌کردند.
در دوره‌های مختلف نیز زنان از حنا برای رسیدن به سایه‌های مختلف رنگ قرمز بر روی موها خود استفاده می‌کردند.
در سال 1914 زنان ترکیه از حنا به عنوان سایه‌ای برای چشم نیز مورد استفاده قرار می‌دادند.
موم
در دهه‌ی 1900، استفاده از موم برای حذف موهای زاید در مصر باستان رواج پیدا کرد و زنان از آن برای مرتب کردن ابروهای خود استفاده می‌کردند.
آب چغندر
رنگ متفاوت گیاهان سبب شد تا از آن‌ها به عنوان یک ماده آرایشی استفاده شود. آب چغندر یکی از گیاهان طبیعی و قرمز رنگ است که از آب آن برای رنگ کردن لب‌ها استفاده می‌کردند.
گلاب
گلاب سابقه‌ای طولانی در درمان التهاب و تحریک پوست، آبرسانی و سم‌زدایی دارد. امروزه نیز از این ماد طبیعی برای مرطوب کردن صورت و یا پاک کردن آرایش استفاده می‌شود.
اولین کاربرد گلاب در سال‌های 1900 بوده و از آن به عنوان لوسیون و کرم سرد استفاده می‌کردند.
